Pozwany tymczasowo aresztowany

Pozwany tymczasowo aresztowany

Przedsiębiorca, prowadząc działalność gospodarczą może, w wyniku niekorzystnego zbiegu okoliczności zostać tymczasowo aresztowany lub też osadzony w zakładzie karnym. Może to być też przyczyną dlaczego powstałe przed tymczasowym aresztowaniem lub osadzeniem w zakładzie karnym tego przedsiębiorcy zobowiązania nie są wykonywane (np.: niepłacone faktury, itp.).

Dla wierzycieli takie przedsiębiorcy pojawia się więc pytanie czy chcąc złożyć pozew do sądu muszą pozywać tymczasowo aresztowanego (osadzonego w zakładzie karnym) na adres tych jednostek penitencjarnych czy też wciąż mogą skierować pozew na adres zamieszkania przedsiębiorcy.

Jak ustalamy miejsce zamieszkania osoby fizycznej?

Kodeks cywilny definiuje miejsce zamieszkania osoby fizycznej jako miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu (art. 25 k.c.). W komentarzach do tego artykułu wskazuje się, że ustalając miejsce zamieszkania osoby fizycznej muszą wystąpić łącznie dwa istotne elementy: fizyczne przebywanie w danej miejscowości (corpus) i zamiar, wola stałego pobytu w tym miejscu (animus).

W przypadku tymczasowo aresztowanego lub osadzonego w zakładzie karnym mamy do czynienia z następującą sytuacją: w zakładzie karnym (areszcie śledczym) osoba ta fizycznie przebywa, ale wbrew jej woli (spełniony element corpus, niespełniony element animus), natomiast w domu ta osoba chce przebywać, lecz fizycznie nie przebywa (niespełniony element corpus, spełniony element animus).

Gdzie jest więc miejsce zamieszkania osoby fizycznej takiej osoby fizycznej?

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej pozbawionej wolności jest miejscowość, w której osoba ta ma zamiar mieszkać wtedy, gdy ustaną przeszkody w swobodnym wyborze miejsca zamieszkania. Taki pogląd został wyrażony w literaturze w odniesieniu do art. 25 k.c. i może znaleźć zastosowanie także do art. 7a p.d.g. (por. M. Pazdan, Kodeks cywilny. Komentarz, Tom 1, Warszawa 2002, s. 90). Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 21 grudnia 2006r. sygn. akt II GW 5/06. W innym postanowieniu Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że: „Umieszczenie w zakładzie karnym czy areszcie śledczym nie jest jednoznaczne ze zmianą miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 25 k.c. Niewątpliwie jednak taka zmiana miejsca pobytu obliguje stronę postępowania do poinformowania sądu o zmianie adresu do doręczeń, o ile domownicy strony nie zobowiązali się doręczania przesyłek osadzonemu bądź tymczasowo aresztowanemu.” (postanowienie NSA z dnia 6 lipca 2012, sygn. akt II OSK 1553/12).

 

Foto dzięki uprzejmości sakhorn38 / freedigitalphotos.net