Przy udzielaniu lub zaciąganiu pożyczki mogą zdarzyć się sytuacje, w których pożyczkobiorca nie zwróci w terminie należności. Należy zwrócić uwagę, że różne są terminy przedawnienia dochodzenia roszczeń przez pożyczkodawcę, w zależności od tego, kto udziela pożyczki.
Pożyczka od instytucji finansowej
W przypadku, gdy pożyczki udziela instytucja finansowa (np. bank, parabank, itp.), to wobec takiego podmiotu stosuje się 3-letni okres przedawnienia. Po pierwsze, roszczenie takie jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez pożyczkodawcę, a po drugie, z reguły sposób spłaty pożyczki pozwala na jej zakwalifikowanie jako świadczenia okresowego. W sytuacji, gdy strony umowy pożyczki przewidziały jej spłatę w ratach, to roszczenia o zapłatę poszczególnych rat przedawniają się oddzielnie. Spowoduje to, że termin wymagalności każdej z rat będzie odmienny. Inna będzie sytuacja, jeśli pożyczkodawca wypowie umowę z powodu niespłacenia określonej ilości rat – wtedy należy uznać, że pozostałe do spłaty raty będą wymagalne w tym samym terminie.
Pożyczka od osoby fizycznej
Nieco w inny sposób należy podejść do terminów przedawnienia roszczeń z tytułu umowy pożyczki udzielonej pomiędzy osobami fizycznymi (prywatnymi). W takim przypadku termin przedawnienia będzie dłuższy i będzie wynosił co do zasady 6 lat od momentu, gdy pożyczkobiorca miał zwrócić pożyczkę. Indywidualnie należałoby podejść do kwestii, jeśli osoba fizyczna miałaby zwrócić pożyczkę w niedużej ilości rat lub jednorazowo, a odmiennie, jeśli spłata drugiej osobie fizycznej miałaby następować w comiesięcznych ratach. Im więcej rat, tym większe prawdopodobieństwo, że sąd mógłby zakwalifikować spłatę pożyczki jako świadczenie okresowe, a zatem takie, z którym wiąże się krótszy, 3-letni termin przedawnienia. Nie zawsze zatem terminy przedawnienia pożyczki udzielonej pomiędzy osobami prywatnymi będą wynosić 6 lat.
Pożyczka nie wydana – czy także się przedawnia?
Zwrócić należy także uwagę na to, że również biorącego pożyczkę mogą dotyczyć terminy przedawnienia. Tak też się dzieje, jeśli przedmiot pożyczki nie zostanie wydany. Wtedy też, po upływie 6 (sześciu) miesięcy od daty, gdy przedmiot pożyczki miał zostać wydany, pożyczkobiorca nie będzie mógł wystąpić z żądaniem wydania przedmiotu pożyczki. Chodzi o to, że jeśli strony nie wykonują umowy pożyczki w okresie 6 miesięcy to przepisy kodeksu cywilnego przyjmują, że umowa przestała mieć dla nich znaczenie i nie ma sensu jej kontynuować.
Umorzenie pożyczki udzielonej przez spółkę kapitałową
Przed upływem terminu przedawnienia pożyczający może zdecydować się na umorzenie pożyczki. Umorzenie pożyczki udzielonej, przykładowo, przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) to czynność, która polega na zrzeczeniu się przez wierzyciela (spółki z o.o.) prawa do żądania zwrotu pożyczki od pożyczkobiorcy. W praktyce oznacza to, że dług pożyczkobiorcy zostaje „skasowany”.
Umorzenie pożyczki jest czynnością prawną, która powinna być odpowiednio udokumentowana, na przykład poprzez sporządzenie stosownego oświadczenia o umorzeniu pożyczki. Ważne jest, aby taka decyzja była podjęta zgodnie z zasadami i procedurami określonymi w umowie spółki oraz przepisami prawa.
Warto pamiętać, że umorzenie pożyczki może mieć różne skutki prawne i podatkowe, w tym konsekwencje związane z podatkiem dochodowym. Na przykład, w niektórych okolicznościach, umorzenie pożyczki będzie traktowane jako przychód i podlegać opodatkowaniu u osoby, która już nie musi spłacać umorzonej pożyczki.
Ponadto, umorzenie pożyczki może być uważane za ukrytą dywidendę dla wspólnika, jeżeli wspólnik ten jest jednocześnie wierzycielem, co również może wiązać się z odpowiednimi konsekwencjami podatkowymi dla pożyczkobiorcy.
You must be logged in to post a comment.